De Mannetjes …… op je schouder

Geïnspireerd door de grote hoeveelheid nieuwe leden….maar niet alleen voor hen: 

 

Wat je niet leert op een bridgecursus maar wel ervaart aan de bridgetafel….

 

 

Iedere bridger heeft ze. Afhankelijk van zijn – of haar- karakter ervaart de bridger er één of meerdere.

Ook is het vaak karakterafhankelijk wie en wat er meer gehoord wordt.

Wat zevert ie nou, waar heeft ie het over ? …………..Ik heb het over de mannetjes op je schouder.

Zelf heb ik er meestal drie zitten en ik heb ze een naam gegeven: POS, NEG en REA.

 

Mannetje POS bekijkt de kaarten van de optimistische kant .

Van de topbridger die eens zei : “Don’t play your partner for the perfect hand” heeft ie nog nooit gehoord. Hij toetert in je oor “Het zit wel goed “.. of “liever één te hoog dan te laag”.

Mannetje NEG is de pessimistische tegenhanger “Je partner wordt vast boos als je nu de manche biedt” of “het zit toch al tegen vandaag, doe het maar niet” laat hij je weten.

Beide mannetjes geven ons regelmatig ongevraagd advies maar soms roept de één wat harder dan de ander. Annet hoort POS het meest en Karel vindt NEG zo hard praten. Karakterafhankelijk zei ik al.

Natuurlijk is het belangrijk wat je op de cursus geleerd hebt en wat je in je latere (bridge)leven hebt bijgeleerd of ondervonden.

Maar ben je optimistisch van aard en twijfel je toch aan tafel over een beslissing ( als je überhaupt ooit twijfelt als rasoptimist) luister dan ook eens naar de argumenten van de andere kant. Ben je meer voorzichtig van aard , heb je je voet dichter bij de rem dan bij het gas, luister dan eens naar POS.

Vrouwtje REA. Gelukkig is er vaak een derde persoon op je schouder. Het is een vrouwtje: REA.

Zij beziet de situaties aan tafel met veel realiteitszin. Zij kan de voor-en nadelen van een bepaalde beslissing – of het nu bieden, afspelen of tegenspelen betreft – goed afwegen. Soms is REA even weg van je schouder. Luister in dat geval  zowel naar wat POS als NEG te zeggen hebben ….en speel zelf voor REA.

Een topbridger combineert beter dan de modale bridger alle beschikbare gegevens, houdt rekening met wat er wel – en niet – geboden is en kent de kansberekening. Bovendien luistert de topbridger naar alle ‘adviezen’ die ook in zijn hoofd binnenkomen. Voor ons – de nog niet Meesterklassers – is het raadzaam ons bewust te zijn van de stemmetjes die in onze oren fluisteren of toeteren .

Het allerbelangrijkste heb ik nog niet genoemd: bridgen is een teamsport. 

Laat je partner meedenken zolang het kan. Gok met veel punten niet op een slem ( hoe hard POS ook roept!) als je nog meer info aan je partner kan vragen ( of geven). Vraag bijvoorbeeld Azen, Heren of geef een controlebod . Doe het samen!

Het leuke van bridgen vind ik dat er zóóveel in zit. Voor ieder wat wils. Een stukje kansberekening, beetje kunnen tellen, wat psychologie, concentratievermogen, gegevens combineren, lol aan tafel, sociale contacten en soms vrienden maken.

Je hoeft gelukkig niet ieder onderdeel tot in de puntjes te beheersen om leuk te kunnen bridgen.

En….bij mislukte spellen krijg je tien minuten later een nieuwe kans.

Ik wens u allen veel bridge- en luisterplezier

 

Ed Nijhuis   ( namens POS, NEG en REA )

 

PS:

Ik hoor nu wat gemompel en protest vanuit mijn broekzak . “En ik dan”, zegt een stem die zich voorstelt als TEO. Voor TEO is er even geen plek op de schouder . Hij is de systeem- en theoriekenner. Hij is er altijd , op de achtergrond , als je een broekzak zo mag noemen. Hij is boos dat hij niet de belangrijkste plek in dit verhaal heeft gekregen. Volgende keer krijgt hij een kans.

“Tellen, Tellen, Tellen”, klinkt er als een metronoom nu van beneden. Het geluid komt uit dezelfde broekzak: Het is TEO’s ietwat autistische broertje TEL. Ook over hem een volgende keer meer.